Αν κλείσουν τους δρόμους δεν θα έχουν την κοινωνία μαζί τους

Σωστά έλεγαν οι αγρότες στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις ότι η κοινωνία είναι μαζί τους. Πλέον οι αγώνες τους είναι για την επιβίωση και όχι για πάρουν όλα τα λεφτά για όλα τα κιλά, που δήλωναν τις εποχές του «ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια».

Για τότε λέμε, που τα χωράφια ήταν… τριώροφα, με την έννοια ότι δήλωναν διπλάσια και τριπλάσια έκταση καλλιεργήσιμης γης παίρνοντας επιδοτήσεις που ουδείς το ήλεγχε. Και τα κοπάδια εν μια νυκτί διπλασίαζαν και τριπλασίαζαν τα ζωντανά, έχοντας σμίξει με τα διπλανά κοπάδια, για να πάρουν διπλάσια και τριπλάσια επιδότηση. Ή τα βαμβάκια βρέχονταν για να ζυγίζουν περισσότερο.

Τότε που τα φρούτα θάβονταν σε χωματερές και τα πορτοφόλια γέμιζαν για να γίνουν BMW, διαμερίσματα στα αστικά κέντρα και στην καλύτερη περίπτωση θηριώδη τρακτέρ, αναντίστοιχα με τις ανάγκες των μικρών ελληνικών εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης.

Αυτοί οι καιροί πέρασαν ανεπιστρεπτί. Άλλωστε τα παρόντα εκρηκτικά προβλήματα δεν είναι ίδιον των «καλομαθημένων» Ελλήνων αγροτών. Το δείχνουν τα δακρυγόνα έξω από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, το κλείσιμο δρόμων στην Ισπανία, η οργή των Γερμανών, Γάλλων, Ρουμάνων, Ιταλών, Ιρλανδών, και λοιπών εθνικοτήτων αγροτών.

Υπάρχουν κοινά τα προβλήματα μεταξύ των οποίων οι αυξήσεις στις τιμές ενέργειας, το κόστος παραγωγής, η επιβαρυντική «πράσινη συμφωνία» της Ε.Ε. (κανόνες με απώτερο στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050), η κατάρρευση των τιμών (όχι μόνο από την εισαγωγή αδασμολόγητων προϊόντων από την Ουκρανία, που στο κάτω-κάτω η άμυνά της είναι γεωπολιτική αναγκαιότητα για την Ευρώπη), αλλά και φτηνών προϊόντων από τρίτες χώρες, κάποιες εκ των οποίων χρησιμοποιούν μεθόδους και φάρμακα απαγορευμένα στους Ευρωπαίους αγρότες!

Ακατανόητη ανοησία, αναισθησία και αυτοχειριαστική λογική των μανδαρίνων την Ε.Ε.

Στα καθ’ ημάς, οι Έλληνες αγρότες ζητούν αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο, 7 λεπτά η κιλοβατώρα το ρεύμα, επιδότηση σε εφόδια και ζωοτροφές, όχι παράνομες ελληνοποιήσεις. Παράλληλα αποζημιώσεις στο 100% και αναπλήρωση χαμένου εισοδήματος στα προϊόντα, αλλά και να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ.

Η κυβέρνηση έχει απαντήσει ότι εν πολλοίς έχει καλύψει τα αιτήματά τους μέσα στο πλαίσιο του υπάρχοντος δημοσιονομικού χώρου. Τα 232 εκατ. ευρώ που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός από βήματος Βουλής δεν τους ικανοποιούν αλλά είναι στο πλαίσιο των υπαρχόντων δυνατοτήτων. Και είναι προσβολή προς τους πολίτες, από τους φόρους των οποίων δοθούν, να χαρακτηρίζονται ως «ψίχουλα».

Ακόμη χειρότερο και ακατανόητο είναι να τιμωρούνται οι πολίτες με την αυθαιρεσία του κλεισίματος των δρόμων, επειδή οι αγρότες έχουν τη «δύναμη πυρός», τα τρακτέρ, για να το επιβάλουν. Συνήθως όταν κάποιος διαμαρτύρεται στρέφεται κατά του εργοδότη του, ενώ στερεί το κοινωνικό σύνολο από τις υπηρεσίες του.

Για παράδειγμα, οι οδηγοί των αστικών λεωφορείων δεν θα μεταφέρουν το επιβατικό κοινό, οι εργάτες καθαριότητας δεν θα μαζέψουν τα σκουπίδια, οι καθηγητές δεν θα κάνουν μαθήματα, οι δημοσιογράφοι δεν θα προσφέρουν ενημέρωση (προς μεγάλη χαρά κάποιων). Σε ένα εργοστάσιο θα σταματήσει η παραγωγή του προϊόντος του.

Κατ’ αντιστοιχία στην περίπτωση των αγροτών, αγωνιστική συνθήκη θα ήταν να μην προσφέρουν τα προϊόντα τους στην αγορά. Παράλληλα να ζητήσουν από το κράτος την εκπλήρωση των αιτημάτων τους, στο πλαίσιο πάντα της κοινωνικής προστασίας και όχι ως εργασιακό δικαίωμα, αφού το κράτος δεν είναι ο φυσικός εργοδότη τους.

Οι πολίτες με ποια εργασιακή λογική θα ταλαιπωρηθούμε με το να τους απαγορευτεί η μετακίνηση; Και τα εμπορεύματα άλλων κλάδων, άλλων επαγγελμάτων, γιατί θα πρέπει καθυστερήσουν στην παράδοσή τους; Επιχειρήσεις και επαγγελματίες, γιατί να υποστούν οικονομικό κόστος επειδή οι αγρότες έχουν διαμάχη με το κράτος;

Οι επιχειρήσεις π.χ. που παράγουν και μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους (και που έχουν και αυτοί εργαζόμενους που πρέπει να πληρωθούν), έχουν υπογράψει συμβόλαια, συν τοις άλλοις και με δεσμευτικές ημερομηνίες παράδοσης. Η αντίδρασή τους στον αποκλεισμό είναι λογική και δεν θα αποτελεί «κοινωνικό αυτοματισμό» όπως η εύκολη Αριστερά χαρακτηρίζει κάθε αντίδραση πληττόμενων στρωμάτων. Είναι η άμυνα αυτού που τιμωρείται για κάτι που δεν ευθύνεται.

Κυβερνητικές πηγές δηλώνουν ότι η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να συνεχίσει τον διάλογο, όχι όμως υπό τον εκβιασμό του κλεισίματος των δρόμων. Αυτό αφορά την κυβέρνηση και τους αγρότες.

Εμείς αναφερόμαστε στην κοινωνία η οποία θα υποστεί την αυθαιρεσία του κλεισίματος των δρόμων για μια διαμάχη στην οποία δεν έχει ευθύνη, ενώ την ίδια στιγμή με τους φόρους της συμβάλλει στην επούλωση των προβλημάτων τους.

Και είναι σίγουρο μετά το κλείσιμο των δρόμων δεν θα επαίρονται οι αγρότες ότι η κοινωνία είναι μαζί τους.

Αποκλειστικό: Οι νέες βιομετρικές ταυτότητες θα έχουν ενσωματωμένο και σύστημα injection

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Hellas Journal από το FBI, την ΜΙ5, την FSB και το Άγιο Όρος οι νέες βιομετρικές ταυτότητες που ενδεχομένως θα αρχίσουν να εκδίδονται τις προσεχείς εβδομάδες θα έχουν ενσωματωμένο, μέσα στο ειδικό chip εκτός από τα προσωπικά στοιχεία, και σύστημα Injection για τον άμεσο ψεκασμό του κατόχου τους, κάθε φορά που θα τις χρησιμοποιεί.

Η ποσότητα του εξαιρετικά πτητικού υγρού -το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να ψεκάζει εστιασμένα αποτελεί τη νέα τεχνολογική εξέλιξη που κρίθηκε αναγκαία από τη νέα τάξη καθώς έχει διαπιστωθεί ότι οι γενικοί ψεκασμοί πληθυσμού από αεροπλάνα και ψηλά κτίρια δεν έχουν το απολύτως επιθυμητό αποτέλεσμα- θα επαρκεί για συγκεκριμένο αριθμό χρήσεων που προσδιορίζεται στα 10 χρόνια. Μετά θα πρέπει να ξαναγεμίζει.

Ωραία όλα αυτά, αλλά ας σοβαρευτούμε λίγο.

Όλοι αυτοί που μέσα στον αυγουστιάτικο καύσωνα συνωθούνται, σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, στα αστυνομικά τμήματα για να βγάλουν ταυτότητες παλαιού τύπου, παραδοσιακές χάρτινες χωρίς βιομετρικά στοιχεία έχουν σκεφτεί τα εξής;

• Έχουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία κινητό τηλέφωνο
• Έχουν πιστωτικές ή τραπεζικές κάρτες οι οποίες μάλιστα έχουν ακριβώς την ίδια τεχνολογία στο δικό τους chip
• Έχουν, αρκετοί, αυτοκίνητο νέας τεχνολογίας με ηλεκτρονικό εγκέφαλο και Gps που παρακολουθείται on line όπως μας έχουν διδάξει τα διάφορα NCIS που παρακολουθούμε στην τηλεόραση.
• Κυκλοφορούν στο δρόμο όπου χιλιάδες κάμερες καταγράφουν (ανεπισήμως βέβαια) τις κινήσεις τους και μάλιστα μόλις συμβεί οτιδήποτε η αστυνομία προσφεύγει στους ιδιώτες για να ανακαλύψει στοιχεία.

Από όλα αυτά, λοιπόν, οι ταυτότητες τους πειράζουν;

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Οι οποίες δεν θα κάνουν κάνουν τίποτε από όσα μπορούν να γίνουν με όλα τα άλλα μαζί ή ξεχωριστά από το καθένα, εκτός ίσως από τις τραπεζικές κάρτες που επίσης περιέχουν τα προσωπικά στοιχεία του καθενός, σε μια άλλη μορφή και για άλλους λόγους.

Οπότε; Γιατί το κάνουν; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά τους;

Και κάτι για το τέλος. Πρέπει να γνωρίζουν όσοι αλλάζουν τώρα ταυτότητες ότι δεν θα γλυτώσουν τις νέες βιομετρικές ταυτότητες όταν έρθει η ώρα. Απλώς θα… ταλαιπωρηθούν δυο φορές.

Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουν ότι σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα οι παλιές ταυτότητες θα είναι άκυρες σαν τις δραχμές.

ΥΓ: Το γεγονός ότι και αυτό το φαινόμενο έχει έξαρση σε συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας δεν μας προκαλεί ιδιαίτερη απορία, καθώς τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν παρατηρήσει κάποιος συμπεριφορές, ομαδοποιήσεις και εκλογικές προτιμήσεις τα συμπεράσματα εξάγονται αβίαστα, αβάδιστα…

Hellas Journal.

5+1 λόγοι για να ψηφίσεις ΝΔ και Κυριάκο Μητσοτάκη

Γιατί να ψηφίσει κανείς τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Αυτό είναι το ερώτημα που μου τίθεται σε κάθε συγκέντρωση φίλων και ψηφοφόρων στη βόρεια Αθήνα, στο δρόμο προς τις εκλογές της 21ης Μαΐου.

Η απάντηση που δίνω συνοψίζεται στα εξής:

1ον: Γιατί η Ελλάδα αντιμετώπισε με επιτυχία τις πολλαπλές εξωγενείς κρίσεις της περιόδου 2020-2022, χάρη στη διακυβέρνηση της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στον Έβρο ακύρωσε την προσπάθεια της Τουρκίας να καταλύσει τη δημόσια τάξη στην Ελλάδα.

Στην πανδημία στήριξε την οικονομία πολύ περισσότερο από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Το ΕΣΥ, παρά την υποχρηματοδότηση της προηγούμενης περιόδου, ανταποκρίθηκε. Στον πόλεμο της Ουκρανίας, η Ελλάδα βρέθηκε έμπρακτα από τη σωστή πλευρά της ιστορίας, μακριά από τα υποκριτικά «ήξεις - αφήξεις» της αντιπολίτευσης. Ακόμα και στην πληθωριστική κρίση, η Ελλάδα έχει σήμερα τον μισό πληθωρισμό από τη Γερμανία και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. 

2ον: Γιατί η Ελλάδα πέτυχε τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις στην Ευρώπη. Από κει που ήταν στον «πάτο» πριν το 2019, τώρα βρίσκεται στην κορυφή. Με ρεκόρ εισπράξεων από τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τις εξαγωγές, ρεκόρ ξένων επενδύσεων και ρεκόρ αύξησης των επενδύσεων.

Με τη μεγαλύτερη μείωση του δημοσίου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ στον κόσμο, τη μεγαλύτερη πτώση της ανεργίας στην Ευρώπη και μέσο όρο ανάπτυξης/έτος 2%, παρά το κλείσιμο της οικονομίας για πάνω από ένα χρόνο, 4,5 φορές καλύτερα από την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Μεταξύ 2015-2019, η χώρα κυριολεκτικά σπατάλησε την περίοδο των «παχιών αγελάδων» με τα αρνητικά επιτόκια, την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, τη χαμηλή τιμή πετρελαίου και τη μεγάλη ανάπτυξη σε όλη την Ευρώπη.

Σήμερα, παρά το δυσμενές διεθνές περιβάλλον, η Ελλάδα τρέχει γρήγορα μπροστά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει ακόμα πολύ μεγάλη απόσταση να καλύψει για να φθάσει (επιτέλους) την υπόλοιπη (δυτική, βόρεια και μεγάλο μέρος της ανατολικής) Ευρώπη.

3ον: Γιατί ποτέ η Ελλάδα δεν είχε καλύτερη εικόνα στη Δύση και στον κόσμο. Οι ΗΠΑ μετατοπίστηκαν από την πολιτική των ίσων αποστάσεων, που ευνοούσε την Τουρκία, και προχωρούν στην ανάδειξη της Ελλάδας σε προνομιακό στρατηγικό τους εταίρο στην περιοχή.

Αυτό απέδειξε η ιστορική παρουσία και ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, ενώπιον του συνόλου της αμερικανικής ηγεσίας, και σύντομα θα επιβεβαιώσει η επικείμενη εξαγγελία της πώλησης των F35, με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους.

Η Γαλλία, για πρώτη φορά, παραχώρησε μια αμυντική συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής. Η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ, επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα, συνήψε συμμαχίες με σημαντικές χώρες στην περιοχή και συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση μιας νέας Ανατολικής Μεσογείου ειρήνης και συνεργασίας.

4ον: Γιατί το διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών είναι πιο κρίσιμο από ποτέ. Αφορά την πλήρη, χωρίς καθυστερήσεις και δεύτερες σκέψεις, αξιοποίηση της μεγάλης ευκαιρίας που μας δίνεται για ένα αναπτυξιακό άλμα την επόμενη δεκαετία που θα επουλώσει τις πληγές της κρίσης και θα επαναφέρει την Ελλάδα σε τροχιά σύγκλισης με την πλούσια Ευρώπη.

Η ευκαιρία αφορά τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, το χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους ως το 2032 και την επιστροφή της μεταποίησης από την Κίνα στη Δύση. Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να διεκδικήσει συμμετοχή σε αυτή τη βιομηχανική αναγέννηση. Προϋπόθεση είναι οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία, τις οποίες μόνον η ΝΔ πιστεύει και προωθεί.

5ον: Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκεντρώνει ηγετικές ικανότητες που σπανίζουν σήμερα στην Ευρώπη και τη Δύση. Ζούμε σε μια εποχή φθοράς της πολιτικής. Η πολιτική ζωή σε πολλές χώρες, ακόμα και στις ΗΠΑ, συχνά εκπέμπει μια καταθλιπτική εικόνα. Λίγοι είναι οι πολιτικοί που ξεχωρίζουν, όπως ο Εμμανουέλ Μακρόν, και, βέβαια, ο Έλληνας πρωθυπουργός, όπως, τουλάχιστον, παραδέχεται ο διεθνής Τύπος.

Η ΝΔ με όλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες της, σε ένα βαθμό αναμενόμενες για ένα μεγάλο κόμμα που συσπειρώνει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας και των αντιφάσεών της στις τάξεις του, αποτελεί τη μόνη σοβαρή μεταρρυθμιστική δύναμη που μιλά για τα δύσκολα, τις μεγάλες τομές που χρειάζεται η Ελλάδα, στη δημόσια διοίκηση, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, παντού, για να παράγει τον πλούτο που θα χρηματοδοτήσει τους καλύτερους μισθούς, τις συντάξεις, τη δημόσια υγεία, την κοινωνική αλληλεγγύη και την εθνική ασφάλεια.

Η ΝΔ είναι η μόνη ίσως δύναμη που επιμένει στο αυτονόητο: ότι ο πλούτος δεν διατάσσεται ούτε νομοθετείται, όπως υποκρίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παράγεται μέσα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις της αδράνειας και της καθήλωσης. 

Αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά, υπάρχουν και οι αντίπαλοί μας που έχουν ξεκαθαρίσει το δίλημμα των εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κανονικό κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς ή κεντροαριστεράς, όπως υποδύεται. Παραμένει ένα υβρίδιο που φλερτάρει με το ανορθόδοξο και το ανορθολογικό.

Λαϊκίζει ασύστολα, καταθέτοντας ένα πρόγραμμα που έχει μόνο υποσχέσεις και καμία πρόταση για τα κακώς κείμενα της ελληνικής οικονομίας και δημόσιας ζωής.

Σε αντίθεση με το παρελθόν, όταν η εναλλαγή της ΝΔ με το (ενήλικο από κάποια στιγμή και μετά) ΠΑΣΟΚ δεν ενείχε υπαρξιακούς κινδύνους για την οικονομία και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να κινείται στο όριο ή και πέραν του ευρωπαϊκού πλαισίου.

Ξεχνά δε και αρνείται κάθε αυτοκριτική για το γεγονός ότι, επί των ημερών του στην κυβέρνηση, πέραν όλων των άλλων, η Ελλάδα είχε πάψει να είναι πλήρες μέλος της νομισματικής ένωσης. Οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων είχαν ακυρώσει την πλήρη ισοτιμία του ευρώ του Έλληνα καταθέτη με το ευρώ των υπόλοιπων Ευρωπαίων. 

Από κει και πέρα τα τρία μικρότερα κόμματα δεν αποτελούν παρά μια ψήφο διαμαρτυρίας και εκτόνωσης του θυμικού, χωρίς κανέναν προγραμματικό ρεαλισμό, αν και ο αρχηγός της Ελληνικής Λύσης, σε μια κρίση ειλικρίνειας, δήλωσε ότι είναι πρωτίστως επιχειρηματίας!

Το δε ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται απολύτως διχοτομημένο μεταξύ μιας πτέρυγας που δεν θέλει με τίποτα τη συνεργασία με τη ΝΔ και μιας άλλης που δεν θέλει με τίποτα τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι πελαγοδρομεί μεταξύ της κυβερνησιμότητας που θέλουν και έχουν συνηθίσει οι ψηφοφόροι του και του κόμματος διαμαρτυρίας που προτιμά η ηγεσία του. 

Εν ολίγοις, η αυτοδυναμία της ΝΔ δεν είναι απλώς η βέλτιστη λύση στο ερώτημα τι κυβέρνηση χρειαζόμαστε. Αποδεικνύεται και η μόνη λύση. Τόσο για τα πεπραγμένα της όσο και για το πρόγραμμα και τη στόχευσή της την επόμενη τετραετία. Τόσο χάρη στις επιδόσεις της όσο και εξαιτίας της ανεπάρκειας των αντιπάλων της. Κι αυτό γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο, υπό την πίεση των εκλογών που έρχονται.

https://www.liberal.gr/

Φρούριο το Αιγαίο: Τα Rafale «λοκάρουν» τους Τούρκους από την… Εύβοια!

Είτε έρθουν νύχτα είτε έρθουν μέρα, οι ισορροπίες πάνω από το Αιγαίο έχουν αλλάξει δραματικά. Και οι ελληνικές «Ριπές» προκαλούν ανησυχία και εκνευρισμό στους απέναντι.

Η διαρκής προσθήκη νέων Rafale (“Ριπή”) στον στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας (σε λίγο παραλαμβάνουμε και το 11ο και έπεται συνέχεια) έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα πάνω από το Αιγαίο. Και έχει “θορυβήσει” τους Τούρκους επιτελείς, οι οποίοι βλέπουν με τρόμο να αλλάζουν οι τακτικές μάχης πάνω από το Αιγαίο.

Όπως λένε άνθρωποι που παρακολουθούν από κοντά την εκπαίδευση των Ιπταμένων μας στα νέα αεροπλάνα και την ενσωμάτωσή τους στο πεδίο όπως έχει διαμορφωθεί πάνω από το Αιγαίο, τα νέα Rafale αποτελούν ένα ανυπέρβλητο στρατηγικό πλεονέκτημα για την χώρα μας.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, οι Έλληνες πιλότοι είναι σε θέση πια να “κλειδώσουν στόχο” από πολύ μακριά. Μάλιστα αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι μπορούν να λοκάρουν τα Τούρκικα F16 χωρίς να χρειάζεται να απομακρυνθούν από την… Εύβοια.

Μπορεί να ακούγεται ως υπερβολικό, όμως είναι μία πραγματικότητα, καθώς τα Rafale με τα ηλεκτρονικά τους συστήματα, αποδεικνύονται στην πράξη όπλα σχεδόν πέμπτης γενιάς. Τα οποία παρέχουν την δυνατότητα στους χειριστές μας να εκμεταλλευτούν στο έπακρο όλα τα σύγχρονα όπλα, όπως τους πυραύλους Meteor, που είναι πλέον ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων πιλότων.

H υπεροπλία που διαμορφώνεται με τα Rafale έχει γίνει αντιληπτή πλέον και από τις ασκήσεις που γίνονται μεταξύ των νέων αποκτημάτων της Π.Α. με τα δικά μας F-16 διαφόρων τύπων. Μία προσομοίωση η οποία ανταποκρίνεται στην πραγματική κατάσταση πάνω στο Αιγαίο, καθώς τα αμερικάνικα αεροπλάνα αποτελούν το βασικό κορμό της Τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.

Σε όλες τις έως τώρα “αερομαχίες”, το Rafale έχει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι των F-16 κάθε τύπου. Αν και το F-16 φαίνεται να είναι πιο ευέλικτο σε κλειστές αερομαχίες, η δύναμη πυρός του Rafale το καθιστά πολύ πιο ισχυρό ως όπλο. Παράλληλα λόγω των πτητικών του χαρακτηριστικών και των canards έχει πολλές δυνατότητες για σύνθετους ελιγμούς υψηλών g που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τα F-16.

To σημαντικότερο πάντως πλεονέκτημά του είναι το εξελιγμένο ραντάρ AESA το οποίο του επιτρέπει να “κλειδώνει” στόχο γρήγορα και σε μεγάλη απόσταση. Όπως λένε όσοι γνωρίζουν, σε ακτίνα 60 χιλιομέτρων δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει κάποιο αντίπαλο μαχητικό απέναντι σε έναν Meteor που έχει εκτοξευθεί από Rafale.

Όπως είναι προφανές, το Rafale είναι ένας πραγματικός game changer για το Αιγαίο. Και μαζί με τα F-16 Viper αποτελούν πλέον έναν ανίκητο συνδυασμό, που έχει αλλάξει δραστικά υπέρ της Ελλάδας τις ισορροπίες στο Αιγαίο.

Το να μπορείς να κλειδώσεις τον στόχο μόλις αφήσεις τον διάδρομο στην Τανάγρα μοιάζει με όνειρο που έγινε πραγματικότητα για τους Έλληνες πιλότους. Και εφιάλτης για όσους σχεδιάζουν να έρθουν βράδυ. Με φόρα…

• newsautoteam

28η Οκτωβρίου: Χρόνια Πολλά Ελλάδα - Τι γιορτάζουμε σήμερα

Με την στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και τις μαθητικές σε όλη την χώρα, η Ελλάδα θα γιορτάσει την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

Οι περισσότεροι από μας γνωρίζουμε ότι η μέρα αυτή σημάδεψε την Ελλάδα από τον πόλεμο του 1940 και έμεινε γνωστή ως επέτειος του «ΟΧΙ», αλλά τι ακριβώς είναι αυτό που γιορτάζουμε;

Η είσοδος της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του «ΌΧΙ»

Το χρονικό του Ελληνοϊταλικού πολέμου

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως Πόλεμος του ’40 ή Έπος του ’40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας από τις Γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες επιτέθηκαν στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941.

Τη στιγμή της γερμανικής εισβολής, ο Ελληνικός στρατός είχε προελάσει στα Αλβανικά εδάφη, ως αποτέλεσμα της μέχρι τότε αποτελεσματικής αντιμετώπισης των Ιταλο-Αλβανικών δυνάμεων. Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η άρνηση της Ελλάδας εορτάζεται στην Επέτειο του Όχι.

Ο πόλεμος αυτός ήταν προϊόν της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία και που άρχισε να εκδηλώνεται με την έναρξη του Β’ Π.Π. και ειδικότερα μετά τη συνομολόγηση του Χαλύβδινου Συμφώνου. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες.

Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.

Το τελεσίγραφο του Μουσολίνι και το ΟΧΙ του Μεταξά

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο, με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Μετά το ΟΧΙ

Μετά την άρνηση του δικτάτορα (το γνωστό «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα μέσω των Ελληνο-αλβανικών συνόρων.

Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση. Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου οι Ελληνικές δυνάμεις είχαν προωθηθεί στο ένα τέταρτο σχεδόν του εδάφους της Αλβανίας, καταλαμβάνοντας κατά σειρά τις πόλεις: Κορυτσά, Πόγραδετς, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο και Χειμάρρα. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή βόρεια της Χειμάρρας.

Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης, οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο.

Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη.

Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας.

Γιατί καθιερώθηκε ο εορτασμός την ημέρα αυτή

Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.

Η Ελλάδα γιορτάζει με την 28η Οκτωβρίου την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου.

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.

Κατά στην επέτειο του «ΟΧΙ», τηλεόραση και ραδιόφωνο προβάλλουν επετειακές εκπομπές μνήμης και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο. Σχετικό επίσης επετειακό υλικό παρουσιάζει και όλος ο ελληνικός έντυπος τύπος (εφημερίδες και περιοδικά).

Πότε καθιερώθηκε η γιορτή

Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής. Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασμός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει μάθημα την ημέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. [1]Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγματος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ.

Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων.

Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν.

Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.

Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

"Ελεύθερος Τύπος 28/10/2022"

Τέλος η ανοχή στους βανδάλους

Δεν υπάρχει κανένα πανεπιστημιακό ίδρυμα παγκοσμίως που να καταστρέφεται και να βανδαλίζεται όπως δυστυχώς συμβαίνει με τα ελληνικά. Όχι μόνο στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο, αλλά ακόμα και σε φτωχές αφρικανικές χώρες αντιλαμβάνονται την αξία της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, σέβονται τον ιερό χώρο του πανεπιστημίου και προστατεύουν τις εγκαταστάσεις του.

Αυτό όμως που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στο ΑΠΘ, με τους τραμπουκισμούς βανδάλων που δεν θέλουν να λειτουργήσει μια βιβλιοθήκη στο Ίδρυμα και έχουν μετατρέψει το χώρο εδώ και τριάντα χρόνια σε στέκι καταληψιών και εγκληματικών συμπεριφορών, έχει πλέον ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Η κυβέρνηση και ο πρύτανης του Αριστοτελείου δηλώνουν ότι τα έργα θα γίνουν. Μια μικρή μειοψηφία εξωπανεπιστημιακών ταραχοποιών είναι σαφές ότι δεν μπορεί να στερεί από την πανεπιστημιακή κοινότητα μια αναγκαία υποδομή, όπως είναι μια βιβλιοθήκη. Θα περιμέναμε για αυτό από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να τοποθετηθούν με σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο στο ζήτημα και να σταματήσουν να χαϊδεύουν αφτιά διαφόρων μειοψηφιών και να καλύπτουν ουσιαστικά παράνομες πράξεις και συμπεριφορές που δεν έχουν καμία σχέση με το άσυλο ιδεών και ελεύθερης έκφρασης που είναι τα πανεπιστήμια.

Θα πρέπει όλοι, πολιτικά κόμματα και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, να συμβάλουν με τη στάση τους στην προστασία της δημόσιας περιουσίας από τους ταραξίες, ιδίως όταν πρόκειται για δομές που συμβάλλουν στη βελτίωση της ακαδημαϊκής διαδικασίας και την αναβάθμιση του επιπέδου σπουδών.

Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει από την πλευρά τους να πράξουν το καθήκον τους γιατί η κοινωνία δεν ανέχεται να πληρώνει άλλο τα σπασμένα και κυρίως να βλέπει τους πανεπιστημιακούς χώρους, που σε όλο τον κόσμο προστατεύονται, να μετατρέπονται στην Ελλάδα σε άντρο κουκουλοφόρων.

Η γεωπολιτική σημασία της υποβαθμισμένης ευρωπαϊκής ΑΟΖ: Οι υδρογονάνθρακες ΔΕΝ μοιράζονται με την τουρκία…

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι και ο πόλεμος της Ουκρανίας έφερε στο προσκήνιο πολλές αδυναμίες της, καθώς δεν ήταν θωρακισμένη να αντιμετωπίσει μία διακοπή της προμήθειας ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου σε περίπτωση οικονομικού πολέμου με την Ρωσία.

Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτουν, αναμφίβολα, μεγάλα θαλάσσια σύνορα, που δεν περιορίζονται μόνο στα χωρικά τους ύδατα, αλλά περιλαμβάνουν και τις  Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των κρατών-μελών της! Η ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί τη μεγαλύτερη ΑΟΖ στην υφήλιο. Έτσι η ΑΟΖ αποκτά ταυτόχρονα και μια σημαντική  γεωπολιτική σημασία, που έχει υποβαθμισθεί μέχρι σήμερα από τις Βρυξέλλες και την Αθήνα.

Πριν εννέα χρόνια, ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός έκανε μια δήλωση, στην οποία  κανείς δεν έδωσε την δέουσα σημασία. Στις 7 Μαρτίου 2013, ο Αντώνης Σαμαράς μιλώντας σε στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αναφέρθηκε στην ΑΟΖ της Ευρώπης τασσόμενος σαφώς υπέρ μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τα θέματα των εξωτερικών συνόρων και της ΑΟΖ. Στην ομιλία του επεσήμανε:

«Το ελληνικό ή το κυπριακό πετρέλαιο ή φυσικό αέριο είναι “ευρωπαϊκό” φυσικό αέριο και “ευρωπαϊκό” πετρέλαιο. Πότε, λοιπόν, θα μιλήσει η Ευρώπη για τις ΑΟΖ; Γιατί θα πρέπει να είναι πρόβλημα μόνο για μένα, για τη χώρα μου;».

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Βέβαια, η δήλωση του τότε Έλληνα πρωθυπουργού προκάλεσε τα ειρωνικά σχόλια των θιασωτών της υφαλοκρηπίδας, που υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από τότε για να αναγκαστεί να μιλήσει για υδρογονάνθρακες και ΑΟΖ ο σημερινός Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης

Όταν η τότε ΕΟΚ αντιλήφθηκε, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ότι μια ΑΟΖ 200 ν.μ. σύντομα θα δημιουργηθεί και θα εξαπλωθεί σε όλες τις ηπείρους, αποφάσισε να μελετήσει το θέμα για να διαπιστώσει αν πρέπει και η Ε.Ε. να αποκτήσει μια τέτοια ζώνη.

Έτσι έχοντας αναλύσει τις απώλειες και τα κέρδη της Ε.Ε. κάτω από μια ΑΟΖ 200 ν.μ., η Ε.Ε. έκανε ένα σημαντικό βήμα τον Νοέμβριο του 1976 για την επέκταση των αλιευτικών ζωνών όλων των μελών της σε 200 ν.μ., αλλά η απόφαση αυτή έμεινε κενό γράμμα.

Στη συνέχεια, το 1983, η Κοινότητα ζήτησε από όλα τα κράτη-μέλη της να δημιουργήσουν μια αλιευτική ζώνη 12 ν.μ. ανεξάρτητα από το μήκος των χωρικών τους υδάτων. Η Ελλάδα δεν έκανε τότε καμία ενέργεια για να δημιουργήσει μια αλιευτική ζώνη 12 ν.μ.

Αργότερα, η Τουρκία βλέποντας πολλές χώρες της ΕΕ να επεκτείνουν την αλιευτική τους ζώνη στα 12 ν.μ. και φοβούμενη ότι και η Ελλάδα θα έπραττε το ίδιο, αντέδρασε και κάλεσε στην Άγκυρα, την 25η Οκτωβρίου 1990 όλους τους τότε πρέσβεις της ΕΕ, εκτός του Έλληνα και τους ζήτησε να μην επεκτείνουν την αλιευτική ζώνη τους στα 12 ν.μ. στη Μεσόγειο. Δυστυχώς η ΕΕ αποδέχτηκε αυτό το τουρκικό διάβημα αλλά, ακόμα χειρότερα, συγκατένευσε και η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Τουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί μια τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο, μια πρόταση που εκ νέου αποδέχθηκαν η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθηκε από την ΕΕ ήταν ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή την θάλασσα!

Ένα έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «The EU and Ιnternational Οcean Governance» σημειώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει την μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο, που εκτείνεται σε  20 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα., δηλαδή οι θάλασσές της είναι κατά 380% μεγαλύτερες από το έδαφος  της.

Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο αυτού του εγγράφου είναι ο επόμενος χάρτης που δείχνει τις ΑΟΖ όλων των κρατών της ΕΕ και όπου, ξεκάθαρα, προσδιορίζεται όχι μόνο η ΑΟΖ της Ελλάδας, αλλά επιβεβαιώνεται ότι η χώρα μας διαθέτει  θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.

                                    Επίσημος Χάρτης των ΑΟΖ της Ευρώπης

Πηγή: European Comission, The EU and international ocean governance.

Ο χάρτης αυτός δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ από την ελληνική κυβέρνηση ως εργαλείο κατά των  εξωφρενικών απαιτήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το 2013 ήταν μια σημαντική και κρίσιμη χρονιά για τα θέματα της ΑΟΖ, γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια νέα μελέτη με τίτλο «Βελτιώνοντας τη διακυβέρνηση του θαλάσσιου χώρου: Μια ευκαιρία για Γαλάζια Ανάπτυξη στη Μεσόγειο Θάλασσα».

Αυτή η μελέτη υπογράμμιζε  ότι η δημιουργία Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών στη Μεσόγειο Θάλασσα θα ωφελήσει την Γαλάζια Ανάπτυξη της Ε.Ε. και προέτρεπε τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου να προβούν στην ανακήρυξη και οριοθέτηση των ΑΟΖ τους, μια σύσταση που η Ελλάδα αγνόησε!

Η στρατηγική της Γαλάζιας Ανάπτυξης έχει σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης στην θαλάσσια οικονομία, ώστε να βοηθήσει την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης. Το 2013 η θαλάσσια οικονομία προσέφερε εργασία σε 5,4 εκ. κατοίκους και η αξία της ανερχόταν στα 500 δις. ευρώ. Είχε τότε υπολογιστεί ότι το μέχρι το 2020 θα προσέφερε εργασία σε 7 εκ. κατοίκους και η αξία της θα άγγιζε τα 5 δις. ευρώ.

Αυτοί οι αριθμοί όμως θα ωχριούν μπροστά  στα έσοδα από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και σε όλη την περιοχή της Μεσογείου, όπου έχουν ακτές τα κράτη της Ε.Ε. Αυτά τα έσοδα θα ήταν διαθέσιμα και για την Ελλάδα, για πάνω από μια δεκαετία, αν είχε εκμεταλλευθεί έγκαιρα τα κοιτάσματα στις ελληνικές θάλασσες αποφεύγοντας στην πορεία τα καταστροφικά Μνημόνια.

• Βέβαια οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι τους φέρνουμε  σε δύσκολη θέση, όταν τους ζητούμε να δηλώσουν ότι το  Καστελόριζο δεν είναι μόνο νησί της Ελλάδας αλλά και νησί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Πολύ δε φοβούμαι ότι η ΕΕ δεν θα ζητήσει από την Ελλάδα και την Κύπρο να οριοθετήσουν την ΑΟΖ τους. Φανταστείτε τις ΗΠΑ, όταν υπάρξει μια διαφορά ανάμεσα στη Φλόριδα και στη Κούβα, να δηλώσουν ότι δεν εμπλέκονται σε αυτή τη  διένεξη, γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τη Κούβα!

Πριν δύο χρόνια ο γράφων μαζί με τον καθηγητή Άγγελο Συρίγο σε άρθρο μας με τίτλο: «Όσο να ‘ρθει η Ευρωπαϊκή Ένωση, να φέρει την ΑΟΖ: Απουσιάζει η Ευρωπαϊκή Θαλάσσια Στρατηγική» σημειώναμε:

«Βλέπουμε ότι επί 37 χρόνια η ΕΟΚ αρχικά και η ΕΕ στη συνέχεια, ζητά ανά δεκαετία από τα κράτη μέλη της να προστατεύσουν τους αλιευτικούς πόρους σε απόσταση 12 μιλίων από τις ακτές. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα απέφυγαν να εκμεταλλευθούν το ευνοϊκό πλαίσιο που προσφέρει η ΕΕ. Αυτό γίνεται την ίδια στιγμή που η επίσημη θέση της χώρας είναι  να αναλαμβάνονται δράσεις και μέτρα για τα οποία υπάρχει η ευρωπαϊκή θεσμική υποστήριξη.»

Βέβαια, τελικά η Ευρώπη ποτέ δεν έσπευσε  να μας υποστηρίξει στις απειλές που δεχόμαστε από τη Τουρκία και δεν προθυμοποιήθηκε ποτέ να δηλώσει  ότι το Καστελλόριζο είναι νησί της ΕΕ με τη δική του ΑΟΖ.

Και καταλήξαμε:

«Ειδικά τον τελευταίο καιρό η Τουρκία δείχνει να ενοχλείται που υπάρχουμε και αναπνέουμε. Δεν μπορούμε να ζούμε μία ζωή με τη λογική να μην ενοχλήσουμε την Τουρκία. Με τέτοιες αντιλήψεις έχουμε καταλήξει σήμερα να είμαστε στην πίσω μεριά του φεγγαριού από πλευράς διεθνούς δικαίου. Η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν έχει θεσπίσει χωρικά ύδατα 12 ν.μ. και η χώρα με τις μικρότερες θαλάσσιες ζώνες παγκοσμίως!»

• Επίλογος

Όπως έγραψε ο κορυφαίος Κύπριος δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος:

«Οι Αμερικανοί, ενεργοποιώντας το ΝΑΤΟ, το οποίο διακαώς αναζητούσε ρόλο ύπαρξης και η “απαραίτητη” Τουρκία ως δύναμη για όλες τις αποστολές, κάνουν τη μεγάλη επιστροφή τους στην ευρύτερη περιοχή. Πρώτος στόχος η Ρωσία, απώτερος η Κίνα με ξεκάθαρο σχεδιασμό ελέγχου, γεωστρατηγικού, πολιτικού και οικονομικού. Ο νέος ψυχρός πόλεμος έχει μεν χαρακτηριστικά του παλιού είναι, όμως, σαφές πως επιστρατεύει και καινούργια εργαλεία.»

Είναι απογοητευτικό να βλέπει κανείς την συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών απέναντι στην πατρίδα μου τα τελευταία δυο χρόνια, όταν ζητούν αναβάθμιση της διμερούς αμυντικής σχέσης,  χωρίς να προσφέρουν σημαντικά ανταλλάγματα στην Ελλάδα, να εξυπηρετήσουν  τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή , κυρίως για να προστατεύσουν το Ισραήλ και να εξουδετερώσουν την απειλή της «κόκκινης αρκούδας».

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες κυνηγούν τους Κινέζους στην Νότια Σινική Θάλασσα για τις παραβιάσεις των ΑΟΖ πέντε γειτονικών κρατών, αλλά ποιούν την νήσσαν με παρόμοιες παραβιάσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τέλος ας μη ξεχνάμε και τα σχέδια τους να μοιράσουμε τους υδρογονάνθρακές μας με τους Τούρκους όχι μόνο στην ελληνική αλλά και την κυπριακή ΑΟΖ! Οι Αμερικανοί δεν έχουν επικυρώσει ακόμα την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά έχουν ανακηρύξει και οριοθετήσει ΑΟΖ!

Οριοθέτησαν τους υδρογονάνθρακες και την αλιεία τους, βάσει μέσης γραμμής, με τον Καναδά, τις Μπαχάμες, την Κούβα, το Μεξικό και την Ρωσία. Σε καμία από αυτές τις οριοθετήσεις πάντως δεν μοίρασαν τον πλούτο που τους ανήκει με ένα από αυτά τα κράτη.

Του Θεόδωρου Καρυώτη.

Οι αντιεμβολιαστές, οι αγανακτισμένοι και ο χυμός του λεμονιού

 Όλοι διερωτώμεθα πως είναι δυνατόν ανεπαρκείς άνθρωποι, άνθρωποι δίχως γνώσεις και συγκρότηση, να είναι τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους, να υπερεκτιμούν τις ικανότητες τους, να μην αναγνωρίζουν τις ελλείψεις τους, να εκφράζουν με αφάνταστη σιγουριά απόψεις, που είναι κραυγαλέα αντιεπιστημονκές και ανορθολογικές και να δρουν με ιδιαίτερο πάθος προασπιζόμενοι τις ατεκμηρίωτες θέσεις τους.

Το παραπάνω ερώτημα, δεν απαντάται μόνο μέσω της γνωστής ρήσης του Bertrand Russell, ότι η θεμελιώδης αιτία του προβλήματος είναι ότι στον σύγχρονο κόσμο αυτοί που γνωρίζουν λίγα είναι γεμάτοι με βεβαιότητα, ενώ όσοι γνωρίζουν πολλά είναι γεμάτοι αμφιβολίες. Το ερώτημα αυτό απαντάται και με επιστημονικούς όρους. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται Dunning - Kruger, έχοντας πάρει το όνομα του από τους δύο ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell που το περιέγραψαν το 1999. Πρόκειται περί ενός ψυχικού βραχυκυκλώματος το οποίο καταδικάζει κάποιον, που είναι ανίκανος στο να αντιλαμβάνεται την ανεπάρκειά του και την άγνοια του, οδηγώντας τον στην έπαρση.

Οι ερευνητές, ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα μετά από ένα κωμικοτραγικό συμβάν που τους κέντρισε τον ενδιαφέρον.

Ήταν το 1995, όταν ένας 44χρονος Αμερικανός αποφάσισε να ληστέψει δυο τράπεζες. Γνωρίζοντας ότι ο χυμός λεμονιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αόρατο μελάνι, αποφάσισε να καλύψει το πρόσωπο του με χυμό λεμονιού έτσι ώστε να γίνει ο ίδιος αόρατος κατά τη διάρκεια της ληστείας. Μάλιστα αναρωτιόταν γιατί κάνεις άλλος ληστής τραπεζών δεν είχε σκεφθεί να χρησιμοποιήσει χυμό λεμονιού, αντί για την κλασσική μάσκα, ώστε να προστατευθεί απέναντι στην εύκολη αναγνώριση του προσώπου του.

Αφού ολοκλήρωσε επιτυχώς τις ληστείες του και έκρυψε τα κλοπιμαία, ο ληστής επέστρεψε στην κατοικία του. Εκεί έπλυνε το πρόσωπο του, διότι δεν χρειαζόταν πια να είναι αόρατος. Αμέσως μετά τη ληστεία η αστυνομία δημοσιοποίησε βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας των τραπεζών και ο ληστής αναγνωρίστηκε, οπότε δεν άργησε να εμφανιστεί η αστυνομία στην εξώπορτα του, να συλληφθεί και να οδηγηθεί στο κρατητήριο.

Εκεί μάταια οι αστυνομικοί του εξηγούσαν πως τον αναγνώρισαν, διότι το πρόσωπο του ήταν ορατό στις κάμερες. Ο ληστής ήταν δύσπιστος. Θεωρούσε ότι η αστυνομία ψευδόταν και ότι προσπαθούσε με αυτό το ψέμα να του αποσπάσει την ομολογία του. Διερωτήθηκε αν με τη ζέστη του ήλιου, μήπως εξατμίστηκε ο χυμός από το λεμόνι κι έτσι έπαψε να είναι αόρατος. Αρνιόταν όμως να αποδεχθεί ότι είχε αποτύχει στο να γίνει αόρατος.

Εξετάστηκε από ιατρούς, για να αποκλειστεί η περίπτωση προγενέστερης λήψης ψυχοτρόπων ουσιών. Οι εξετάσεις ήταν αρνητικές, όπως οι ψυχιατρικές εξετάσεις που ακολούθησαν. Αποδείχθηκε ότι δεν είχε παραισθήσεις και ότι δεν έπασχε από κάποια ψυχιατρική διαταραχή. Αποδείχθηκε ότι απλά έκανε λάθος. Η κατανόησή του για το πώς λειτουργούν ο χυμός λεμονιού και οι κάμερες ήταν λανθασμένη. Η περίπτωση του McArthur Wheeler, οδήγησε στις έρευνες των Dunning και Kruger, που οδήγησαν στη μελέτη με τίτλο «Ανικανότητα και Άγνοια: Πώς οι δυσκολίες στην αναγνώριση της ανικανότητας κάποιου οδηγούν σε μεγάλες αυτο-αξιολογήσεις».

Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι όσοι είναι ανεπαρκείς δεν νιώθουν την ανάγκη και την επιθυμία να μάθουν κάτι περισσότερο, και τείνουν να αναπαύονται στην κορυφή των πεποιθήσεων και της άγνοιάς τους, κοιτάζοντας τον υπόλοιπο κόσμο περιφρονητικά και αφ' υψηλού. Έτσι στο δημόσιο διάλογο οι ειδικοί μπαίνουν στην ουσία των θεμάτων, ενώ οι «ληστές με το χυμό λεμονιού», ενδυναμωμένοι μόνο από τις πεποιθήσεις τους, αμφισβητούν ευθέως την αξιοπιστία και την αυθεντία των συνομιλητών τους.

Το φαινόμενο Dunning - Kruger είναι μία γνωστική προκατάληψη (cognitive bias). Μία από τις πολλές στρεβλώσεις της ικανότητας κρίσης και λήψης αποφάσεων που προκαλείται από βιαστικές εγκεφαλικές διαδικασίες βασισμένες σε εμμονές, σε προκαταλήψεις ή σε ανεπαρκή δεδομένα.

Με μια απλή περιήγηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις ιστοσελίδες, παλαιότερα των οικονομικών θεμάτων και πιο πρόσφατα της θεματολογίας του covid, συναντάμε ομάδες ανθρώπων με ελάχιστες ως μηδενικές γνώσεις γύρω από ένα θέμα να βγάζουν με ακλόνητη αυτοπεποίθηση συμπεράσματα που είναι εντελώς παράλογα. Και εντάξει με τις ανοησίες για την αντίληψη περί των οικονομικών. Δεν χάλασε και ο κόσμος.

Εκεί που τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα και σοβαρά είναι όταν άνθρωποι με ελλιπή κατανόηση των πιο θεμελιωδών εννοιών και αρχών των φυσικών επιστημών, της βιολογίας και της ιατρικής, υπερασπίζονται θέσεις ψευδοεπιστημών, αδυνατώντας πλήρως να καταλάβουν γιατί αυτό που υποστηρίζουν δεν βγάζει νόημα. Η δε σιγουριά τους είναι τεράστια και ακλόνητη, όπως και η άγνοιά τους. Δυστυχώς το μέγεθος της σιγουριάς τους είναι εύκολο να παρασύρει αντίστοιχους ανθρώπους στο διάβα του.

Το έχουμε ζήσει παλιότερα με τους αγανακτισμένους και το ζούμε τώρα με τους αντιεμβολιαστές.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος (Liberal)